ONVIF (Open Network Video Interface Forum) یا به فارسی (انجمن ارتباط ویدیویی بسته تحت شبکه قابل گسترش) پروتکلی است که ارتباطات بین دستگاه های امنیتی مبتنی بر IP مانند دوربین های شبکه و سیستم های مدیریت ویدئو را استاندارد می کند. این یک رابط مشترک برای دستگاه های مختلف فراهم می کند تا از یکپارچگی و سازگاری یکپارچه اطمینان حاصل کند. با این تفاسیر ما در ادامه متن پیش رو قصد داریم تا این پروتکل را به طور جامع و از جهات مختلف بررسی و مهرفی کنیم.
پروتکل ONVIF چگونه کار می کند؟
همانطور که در ابتدای این مقاله اشاره شد، ONVIF با ایجاد مجموعه ای استاندارد از پروتکل ها، روش ها و تبادل پیام بین دستگاه های امنیتی مبتنی بر IP کار می کند. این پروتکل یک رابط استاندارد برای ارتباط بین دستگاه‌ها تعریف می‌کند و به آن‌ها اجازه می‌دهد تا اطلاعاتی مانند جریان‌های ویدیویی و صوتی، ابرداده ها و دستورات کنترلی را مبادله نمایند. ONVIF مجموعه ای از دستورات مشترک را تعریف می‌کند که تعامل دستگاه های سازنده مختلف با یکدیگر را آسان‌تر سازد و عملکرد پیشرفته تری را ارائه دهد. ارتباط بین دستگاه ها بر اساس سرویس های وب استاندارد (SOAP) است و از XML به عنوان فرمت پیام استفاده می کند.
مزایای پروتکل ONVIF کدامند؟
استفاده از پروتکل ONVIF مزیت های مختلفی دارد که در زیر به برخی از مهم ترین آن ها اشاره می کنیم:
1-قابلیت همکاری: ONVIF یکپارچگی و سازگاری یکپارچه بین دستگاه های امنیتی مختلف مبتنی بر IP را بدون توجه به سازنده آن ها تضمین می کند.
2-ادغام آسان: با یک رابط استاندارد، پروتکل ONVIF ادغام دستگاه های امنیتی مختلف را در یک سیستم ساده تر می کند.
3-صرفه جویی در هزینه: ONVIF نیاز به پروتکل های اختصاصی را از بین می برد و هزینه ها و پیچیدگی را کاهش می دهد.
4-مقیاس پذیری: ONVIF از یکپارچه سازی چندین دستگاه و سیستم پشتیبانی می کند و مقیاس پذیری یک سیستم امنیتی را در صورت نیاز آسان تر می سازد.
5-تطبیق با فناوری های به روز: پروتکل ONVIF یک استاندارد باز است که به طور مداوم به روز و حفظ می شود و نیز از سازگاری با فناوری های جدید و در حال ظهور اطمینان حاصل می کند.
